Hallo Rogier, ik ben een gezinshuisouder en in ons gezinshuis worden met regelmaat uithuisgeplaatste kinderen geplaatst. Wij zien dat er goed naar de kinderen wordt omgezien, maar niet naar de ouders. Die kennen de reden wel, maar komen er niet uit en voelen zich ontzettend eenzaam, eigenlijk ontzield, want het is wel een deel van hen wat niet meer in hun nabijheid is. Ik zou als gezinshuisouder hier graag meer aandacht in zien. Wanneer de ouders het een betere plek kunnen geven, kunnen kinderen zich beter ontwikkelen en het een plek geven.
Hartelijke groeten en heel veel succes Rogier, Henny Veneman

Hoi Rogier,

Ik werk net zoals Ditte ook bij Augeo en ben als coördinator betrokken bij de jongerentask force; die bestaat uit jongeren tussen de 16 en 27 jaar die zelf ingrijpende jeugdervaringen hebben meegemaakt en zich aan de hand van hun eigen ervaringen zetten voor o.a. onderzoek, beleid en advisering.
Mocht je het leuk en interessant vinden, dan wil ik je vraag ook nog wel uitzetten onder de jongeren, wat hun ervaringen en tips zijn aan hulpverleners. Laat het me maar even weten als je dat zou willen via catelijne@augeo.nl

Vriendelijke groet,

Catelijne Mostert

Hallo Rogier, uit diverse onderzoeken blijkt steeds weer hoe belangrijk het is om kinderen en jongeren goed te informeren over de uitkomsten van een onderzoek en over de toekomst, dus niet over maar met ze te praten. Ik denk dat het goed is als VT kinderen en jongeren informeert en daarmee serieus neemt. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat een onderzoek anders wordt uitgevoerd als je weet dat de kinderen hierover geïnformeerd gaan worden.
Hoe je dat doet is maatwerk, en dat kan je leveren door goed naar kinderen te kijken en in te schatten wat ze aankunnen. Bij voorkeur met een vertrouwenspersoon, zoals de ouder(s), een tante, oma of een juf of meester. Iemand met wie ze na kunnen praten.
Je hebt een mooi onderwerp te pakken, je ontwerp zal belangrijk zijn.
hg, Loes Dekker OKT Amsterdam

Hoi Rogier,

Dankje voor je vraag. Wat een goed onderzoek waar je mee bezig bent. Vanuit Augeo hebben wij zelf geen contact met kinderen die met Veilig Thuis te maken hebben. Wel willen we je wijzen op onze minicursus 'Kind Centraal' (https://www.augeo.nl/kindcentraal). Hier staan allemaal oefeningen en informatie voor professionals om het kind centraal te zetten bij de aanpak van huiselijk geweld. Misschien kun je dit meenemen in je onderzoek. En heb je deze praatplaten al gezien? https://www.voordejeugdenhetgezin.nl/projecten/documenten/publicaties/2022/01/01/alle-praatplaten-jeugdbeschermingsketen-overzicht
Er zit ook één praatplaat over Veilig Thuis bij waar je misschien wat aan hebt. Hier staat echter niets over de afsluiting of monitoring genoemd.
Een ander voorbeeld is een foldertje dat VT Haaglanden heeft ontwikkeld en dat gericht is op kinderen en jongeren. De boodschap hierin is heel simpel: ontschuldigen, je bent niet de enige, zoek iemand om er over te praten. Er wordt verwezen naar de Kindertelefoon. Ik weet niet zeker op welk moment precies ze dit foldertje meekregen.

Succes met je onderzoek!

Beste Rogier:
Dit zijn mijn ervaringen:

- Ouders weten vaak al van een VTmelding, terwijl deze bij VT nog op de verwerkstapel ligt. Kan dit beter aansluiten, omdat ouders vaak onrustig worden van t feit dat iemand gemeld heeft maar ze verder niets lezen of horen hierover?

- Na een melding worden ouders gebeld. Wat mij betreft is het handiger als VT op bezoek gaat bij beide ouders (graag met de betrokkene vanuit het lokaal team die vaak al betrokken is) en ook een kindgesprek heeft, want kinderen worden hier niet in meegenomen noch over geïnformeerd.

- Bij afsluiten/afschalen zou ik ook t liefste zien voor het gezin, dat dit een gezamenlijk overleg is, met ouders en kind (samen of apart, afhankelijk van de situatie), VT en lokaal team samen.

- Ik zal VT een check-up laten doen na een bepaalde tijd en daarna nog een. Om te kijken of het ouders gelukt is om zich aan de afsluitende afspraken te houden. Zo voorkom je een volgende melding sneller, verwacht ik.

Hopelijk heb je hier iets aan.

Door middel van een woord en beeld verhaal, ook wel words and pictures genoemd. Kort en krachtig op kind niveau (met simpele tekeningen). Om het kind mee te nemen in wat er is gebeurt, wat er nu gebeurt en gaat gebeuren (wie wat komt doen). Het kan kinderen duidelijkheid geven in hun mogelijk al volle hoofd en beperkt het risico dat zij hun eigen verhaal er van gaan maken (waar het in hun hoofd vaak hun schuld is). Met een laatste pagina met ruimte om het kind zijn of haar vragen op te (laten) schrijven. en eventueel een stoplicht met wie zij het boekje kunnen lezen of hun vragen aan kunnen stellen uit hun netwerk en met wie niet. Uiteraard het liefst samen gemaakt met ouders. Er zijn hele mooie trainingen voor!