“Voorbeeldcasus 7 -> Ouders liggen in een scheiding en beschuldigen elkaar. Hoe blijf ik objectief en hou ik oog voor de kinderen?
Wat zijn jouw ervaringen, ideeën en goede voorbeelden bij deze casus?”
Toelichting
Dit is de zevende voorbeeldcasus in Vraag & Aantwoord en deze sluit aan bij het thema van december en januari: complexe scheidingen.
Hoe ga jij - als professional - om met de twee dilemma’s die aan de orde komen in deze casus van de familie Stevens-Martens? Wat kun je doen om deze dilemma’s te verminderen of uit de wereld te helpen? Fijn als je deelt welke oplossingen en goede voorbeelden jij zelf hebt m.b.t.. de dilemma's die hier spelen.
Waarom?
Augeo Foundation heeft van VWS de opdracht gekregen om een brede reflectie op de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling te organiseren. Het doel is om het gebruik van de meldcode een extra impuls te geven en professionals te helpen deze in de dagelijkse praktijk beter toe te passen. Daartoe houden we een aantal bijeenkomsten waarin we met een groep professionals uit de praktijk aan de hand van een casus zoeken naar ideeën over ‘hoe om te gaan met de dilemma’s die in de dagelijkse praktijk aan de orde kunnen zijn’. Heel binnenkort gaan we de casussen, de analyse ervan en de uitkomsten van de bijeenkomsten, oftewel de ‘lessons learned’ en wat je daar mee kan in de praktijk, toegankelijk en breed delen met alle professionals die werken met de meldcode.
We zijn benieuwd hoe jij, vanuit je praktijkkennis tegen de twee vraagstukken aankijkt. Wat zijn jouw ervaringen, ideeen en goede voorbeelden?
NB. Het is bekend dat scholing over werken met de meldcode voorwaarde is om er ook daadwerkelijk goed mee te kunnen werken. Dit blijkt in de praktijk onvoldoende om de hier besproken dilemma’s uit de weg te ruimen; we zoeken dus andere voorbeelden, manieren en oplossingen.
Motivatie
Voorbeeldcasus
De dilemma’s bespreken we aan de hand van de voorbeeldcasus van de familie Stevens-Martens, bestaande uit Barry Stevens (45), Myrthe Martens (42), Merel (10) en Sjoerd (8)
Beschrijving van de situatie
Barry en Myrthe zijn 3 jaar geleden gescheiden. Vanaf het begin hebben zij co-ouderschap over de kinderen.
In het verleden hebben verschillende incidenten plaatsgevonden, waarbij Barry aangaf dat Myrthe gewelddadig was. De politie is een aantal keren betrokken geweest, meestal na een melding van de buren vanwege schreeuwen. De huisarts heeft Barry behandeld voor een brandwond die is gaan ontsteken. Barry heeft de huisarts verteld dat Myrthe hem heeft gebrand met een sigaret. Barry heeft begeleiding van maatschappelijk werk vanwege problemen op het werk – hij loopt tegen een burn-out aan, zegt hij. Ook haar heeft Barry een keer verteld dat Myrthe gewelddadig is, maar is daar niet verder op ingegaan.
De politie en de huisarts hebben een aantal keer met Myrthe gesproken over de beschuldigingen van Barry, maar zij heeft altijd ontkend dat zij gewelddadig was.
Nu beschuldigen Barry en Myrthe elkaar over ontvreemden van elkaars spullen, elkaar lastig vallen op het werk en het traineren van de tijden waarop de kinderen naar de ander verhuist. Barry en Myrthe houden zich beiden niet aan de afspraken, brengen de kinderen steevast te laat. De maatschappelijk werker van Barry vindt dit heel complex en drukt Barry op het hart zich vooral aan de afspraken te houden om het goede voorbeeld te geven.
Van veel gesprekken en meldingen bij de politie zijn geen verslagen te vinden. Wat er wel is, is beschreven vanuit het perspectief van Myrthe, die vertelt dat Barry overspannen is en problemen op zijn werk heeft. De beschuldigingen van Barry over zijn (ex)- vrouw zijn nergens objectief vastgelegd.
Vraagstuk 1
Professionals vinden het moeilijk objectief en feitelijk te blijven als sprake is van wederzijdse beschuldigingen. Hoe zorgen we ervoor dat professionals dat wel kunnen?
Vraagstuk 2
Vaak worden kinderen over het hoofd gezien. Wie had hier op welk moment de kinderen kunnen betrekken?
Met een toestemmingsformulier, ondertekend door beide ouders, om de kinderen ook als onderdeel van het gezinssysteem te betrekken, maak je beide ouders al alert op het feit dat ze nog steeds als ouders een systeem vormen en komt het gesprek meer op gang over het belang van de kinderen. Dit is nu eenmaal hun gezamenlijk belang en is ook de ingang naar positiviteit. Alle beschuldigingen stuk voor stuk oppakken. De kinderen sterken in het zichzelf mogen en kunnen blijven naar beide ouders toe. Je pedagogisch opstellen naar beide ouders toe. Steeds terugkomen op zijn/haar eigen leven met de kinderen nu en naar de toekomst toe.
Ik denk dat zowel de politie als de huisarts in deze casus een melding bij Save hadden kunnen doen en zich tegenover ouders hadden kunnen beroepen op het feit dat er kinderen betrokken zijn.
Nu geldt voor de maatschappelijk werker van vader hetzelfde.
M.i. zou Save vervolgens de taak hebben om de conflicten tussen ouders te onderzoeken. Wijzen op de negatieve gevolgen voor de kinderen en aandringen op hulp.
Jij als hulpverlener bent er voor de kinderen. Ouders kunnen in relatie therapie of iets dergelijks gaan. Het kind zit er tussen in en heeft er vaak de meeste last van. Dus moeten wij de kinderen ondersteunen.